Park Zdrojowy
Krynica-Zdrój
pon-zach stok Góry Parkowej zajmuje największy krynicki park zwany Zdrojowym.
Kilkadziesiąt ha lasu poprzecinanych alejkami to ulubiony szlak spacerowy kuracjuszy. Poszczególne rejony parku posiadają zwyczajowe nazwy: Janówka (okolice zdroju Jana i Józefa), Dietlówka (rejon kaplicy i pierwotne miejsce pomnika Dietla), Łętówka (rejon Polany Michasiowej i figury Matki Boskiej) i Edwardówka (rejon Ławki Kraszewskiego). Park wydzielono decyzją austriackiej komisji rządowej 1810r. Z początku istniał wyłącznie powyżej zdroju głównego. W następnych latach został kilkakrotnie powiększony i ozdobiony altanami i ławkami. XIX-wieczna medycyna dostrzegała zbawienny wpływ ruchu na zdrowie człowieka. Ćwiczenia gimnastyczne uznano za doskonałe uzupełnienie wodnej terapii. W parku stworzono nawet zakład gimnastyczny, gdzie pacjenci ćwiczyli pod okiem lekarza. Tutaj też powstały największe przedwojenne inwestycje sportowe, czyli skocznia narciarska i tor saneczkarski. 2-krotnie rozegrano tu saneczkarskie mistrzostwa świata.
Brak komentarzy
Zaloguj się