Zbiory Gabinetu Mineralogicznego rosły i w 1815r. władze uniwersyteckie przekazały mu pięć pomieszczeń w istniejącym obecnie budynku Konwiktu przy ul. Kuźniczej 35. Prof. K. Raumer po ośmioletniej działalności na stanowisku dyrektora Gabinetu Mineralogicznego przeniósł się w 1819r. do Halle. Po jego odejściu dyrekcja gabinetu przeszła w ręce znanego filozofa i przyrodnika Henryka Steffensa, Norwega z pochodzenia, który będąc profesorem fizyki wykładał również mineralogię. W 1833r. kierownictwo gabinetu przejął Ernest Friedrich Glocker, profesor mineralogii. Kierował nim do 1855r. kiedy to na stanowisko dyrektora Gabinetu Mineralogicznego powołano prof. Ferdynanda Römera. W okresie kadencji prof. Glockera nauki mineralogiczne na Uniwersytecie Wrocławskim przeżywały swój rozkwit, czego dowodem były pierwsze habilitacje z mineralogii. Sam Glocker odkrył kilka nowych minerałów. Również na jego cześć C. F. Naumann w 1855r. syderogel zawierający adsorbowany H2SO4 nazwał glockerytem. Obecnie minerał ten został zdyskredytowany